Çocukların Yalan Söyleme Alışkanlığı Nasıl Yok Edilir

             Çocuklar doğdukları andan itibaren gözlemler ve dinler. Ne kadar kelimelerle kendisini ifade edemese de hareketleriyle ya da çıkarttığı seslerle bunu bizlere anlatmaya çalışır.Bu yüzden çocuklarla her zaman doğru iletişim içerisinde olmalıyız. Çocuklar yalan söyleyerek konuşmaya başlamazlar. İlk başlarda olan olayları kendi betimlemelerle anlatmaya başlarlar. Onları dinlerken birey olduğunu bilip oturup dinlemeliyiz.

             Çünkü anlattıkları ile kendilerini ifade edebilme yetenekleri gelişir. Çocukların Yalan Söyleme Alışkanlığı Nasıl Yok Edilir sorusuna yanıt olarak tam da bu zamanlarında çocuklar çevrelerinde ki insanlarından kurdukları cümlelere ve söyledikleri kelimelere dikkat ederler. Hatta unutmazlar. Onlara söylediğiniz bakkala gidiyorum cümlesi bile onların sizin dönüş saatinizi beklemenize neden olur ve zaman kavramını bilmeseler de bunu hissederler. Algılayabilirler.

            Çocuklar bunun yerine getirilmediğini gördüklerinde yanlış olsa da olumsuz bir tarafı olmadığını ya da zararlı bir şey olmadığını bilinçaltlarına yerleştirirler. Böylelikle kendi yaşadıklarında ya da yaptıklarında yalan söyleme alışkanlıklarına başlarlar. Ne yazık ki bunu bizler farkında olmadan yaparlar.Her çocuk okul dönemine kadar yalan söyleme potansiyeline oldukça yüksek derecede sahiptir.

             Bu dönemlerde önemli fiziksel fonksiyonlarını öğrendikleri için ( tuvalet alışkanlığı gibi) korkar, çekinir ya da önemliliğini kavrayamadıkları için o anlarda yalan söyleyebilirler.Çocuklarımızın bu alışkanlıklarının yok olması için ilk başta kendimizin onlarla iletişimin ne derecede sağlıklı olduğunu kontrol etmeliyiz. Eğer bunu kurallara bağlayacak olursak…
 
 
 
1. onları bir birey olarak kabul edip ne anlatırlarsa dikkatli bir şekilde dinlemeliyiz.
 
2. bizim gibi onlarında öncelikleri vardır. Gelirsen sana şeker vereceğim gibi ödüllerle değil… Gel daha sonra oyuna birlikte devam ederiz gibi gerçekçi cümlelerle onlara hitap etmeliyiz.
 
3. çocuğumuzun dilsel gelişimi için bizim kelimelerimize ihtiyacı vardır. Oldukça yalın ve doğru telaffuzlu cümleler kurmalıyız.
 
4. yaptıkları bir eylem karşısında onlara bunun yanlış bir durum olduğunu kızarak değil onların önünde çömelerek sakin bir dille anlatmalıyız.
 
5. sordukları sorulara oldukça açıklayıcı cevap vermeliyiz.
 
6. ona yalanın kötü bir şey olduğunu değil doğrunun iyi bir şey olduğunu öğretmelisiniz zira çocuklarda olumsuz yönlere karşı büyük tepkiler barındırır.
 
7. yanlış ya da yalan söylediğinde gülünüp dalga geçilirse daha da fazla yalan söylemeye başlayacaktır. Bu sefer boyutlarını arttırarak.
 
8. belki de en önemlisi, çocuğumuzun yalanını duyduğunuz anda tepki vermek her zaman doğru değildir. Onunla baş başa iken konuşmalısınız. Yaptığının yanlış bir şey olduğunu kızarak değil, hoş küçük örneklerle anlatmalısınız. Anlatırken neden yaptığını sormalısınız. Zira ilk sorunuz neden olursa o buna vereceği cevapta sıkışır ve size söylediği kelimler belki de daha büyük yalanlara neden olur.

            Bu nedenle onu ciddiye alarak, kelimelerini sonuna kadar dinleyerek ve çevresindekileri gerçeğiyle birlikte ona anlatarak onun kendi kelimelerinin öneminin farkına varmasını sağlamalıyız. Ev içerisinde ortak kullanım eşyalarında ona da söz hakkı vererek kendi bireysel farkındalığını yaratarak onu bu alışkanlığından uzaklaştırabiliriz.